ಆಕೆಗೆ ಸುಮಾರು ಅರವತ್ತಗಿರಬಹುದು.ಆದರೂ ತನ್ನದೇ ಆದ ಸ್ವಂತ ಗುಡಿಸಲಲ್ಲಿ ಜೀವನ ಸಾಗಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ.ಆಕೆಗೆ ಏರಡು ಮಕ್ಕಳು. ಅದರಲ್ಲೊಬ್ಬ ಮಾನಸಿಕ ಅಸಮಾನತೆಗೆ ಒಳಪಟ್ಟ ಅಂಗವಿಕಲ.ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಗಲ್ಫ್ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿದ್ದ. ಆತನನ್ನು ಈಕೆ ನೋಡದೆ ಎಷ್ಟೋ ವರುಷಗಳೇ ಆಗಿದ್ದವು.ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಹುಣ್ಣಿಮೆಗೊಮ್ಮೆ ಪಕ್ಕದ ಶೆಟ್ಟರ ಮನೆಗೆ ಕರೆಮಾಡಿ ಆಕೆಯ ಬಳಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದ.
ಪ್ರತಿ ಬಾರಿಯೂ ಕರೆ ಮಾಡಿದಾಗಲೂ ಆತ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದದ್ದು ಏರಡೇ ಮಾತು.ಮುಂದಿನ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಊರಿಗೆ ಬರುವೆ ಹಾಗೂ ನಾಳೆ ಶೆಟ್ಟರ ಬಳಿ ಮಾತನಾಡಿದ್ದೇನೆ ಅವರ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಅಕೌಂಟ್ ಒಂದಿಷ್ಟು ಹಣ ಹಾಕುವೆ ತೆಗೆದುಕೋ ಎಂದು.ಆಕೆಗೆ ಅದನ್ನು ಕೇಳಿ ಕೇಳಿ ಮನ ನೊಂದು ಹೋಗಿತ್ತು .ಏಕೆಂದರೆ ಆತ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೊದಾಗಿನಿಂದಲು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದದು ಅದೇ ಸುಳ್ಳು. ಆಕೆ ಒಂದೆರಡು ಬಾರಿ ಮಗ ಬರುವ ,ಶೆಟ್ಟರು ಇಂದು ದುಡ್ಡು ಕೊಡುವರು ನಾಳೆ ದುಡ್ಡು ಕೊಡುವರು ಎಂದು ಕಾಯುತ್ತಾ ಕುಳಿತ್ತಿದ್ದಳು.ಆನಂತರ ಆಕೆಗೂ ಸರ್ವೇ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿತ್ತು.
ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಮಗ ಆತ ಹುಟ್ಟು ಮಾನಸಿಕ.ಆತ ಹೈಸ್ಕೂಲ್ ವರೆಗೂ ಓದಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ್ದ. ಆದರೆ ಹತ್ತರಲ್ಲಿ ಶಾರದೆ ಕೈಹಿಡಿಯಲೇ ಇಲ್ಲ.ಆತ ಒಂತರ ವಿಚಿತ್ರ ಸ್ವಭಾವದವ.ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಎಲ್ಲರಂತೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಇರುತ್ತಿದ್ದ.ಆದರೆ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಹುಚ್ಚುಚ್ಚಾಗಿ ಕುಣಿಯುತ್ತಾ ತಾಯಿಗೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾ ಬೆಳೆದವ.ಈ ಕಾಲದಲ್ಲೂ ಜೀತ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಕಣ್ಣಾರೆ ನೋಡ ಬೇಕೆಂದರೆ ಆ ಹೆಂಗಸನ್ನು ಆಕೆಯ ಮಂದ ಬುದ್ದಿಯ ಮಗನನ್ನು ನೋಡಬೇಕು.ಆತ ಬೆಳೆದ ವಾತಾವರಣಕ್ಕೂ ಆತನ ಮುಗ್ಧ ತಾಯಿಗೂ ಅದು ಇಂದಿಗೂ ತಿಳಿಯಲೇ ಇಲ್ಲ.
ಆಕೆಗೆ ಅರವತ್ತಾಗಿ ಆತನಿಗೆ ಈಗೊಂದು ಇಪ್ಪತೈದು ಆಗಿರಬಹುದು. ಇನ್ನು ಆಕೆಯ ಗಂಡನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುದಾದರೆ ಅದೊಂದು ಮುಗಿದ ಅಧ್ಯಾಯ ಎಂದು ಆಕೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ ನೆನಪು. ಏಕೆಂದರೆ ಆತ ಇವಳೊಂದಿಗೆ ಇದುದ್ದೆ ಹತ್ತು ವರುಷ. ಏರಡು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಆಕೆಯ ಕೈಗೆ ನೀಡಿ ಆತ ಎಲ್ಲೋ ಮರೆಯಾಗಿ ಹೋದ.ಆನಂತರ ಆಕೆಗೆ ದಿಕ್ಕು ತೋಚದಂತಾಯಿತು.ಒಂದಿಷ್ಟು ದಿನ ಭೂಮಿ ದುಂಡಗಿದೆ ಎಲ್ಲಾದರೂ ಸಿಗಬಹುದು ಎಂದು ಹುಡುಕಿದಳು.ಆನಂತರ ತಿಳಿಯಿತು ಆತನೊಬ್ಬ ಮೋಸಗಾರನೆಂದು.ಆತನ ಉಸಾಬರಿಗೆ ಅದಾಗಿತ್ತು.ಆತ ಅದೆಷ್ಟೋ ಮದುವೆಯಾಗಿದ್ದ.ಆತನನ್ನು ಹೇಳುವವರು ಕೇಳುವವರು ಯಾರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ.
ಆದರೇನು ಮಾಡೋಣ ಜೀವನ ಸಾಗಲೇ ಬೇಕೆಂದು ತನ್ನ ಹಳ್ಳಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ತನ್ನ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಕೊಂಚ ದೂರದ ಹಳ್ಳಿಗೆ ಬಂದು ಸೇರಿಕೊಂಡಳು.ಅಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಬದುಕು ಸಾಗಿಸುದೆಂದು ನೋಡುತ್ತಿರುವಾಗ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದೇ ಆ ಸೋಮ ಶೆಟ್ಟರ ಮನೆ.ಹೇಗೋ ಏನೋ ಏರಡೊತ್ತು ಗಂಜಿಗೆ ಆದರೆ ಸಾಕು ಎಂದು ಅಲ್ಲಿ ಸೇರಿದಳು.ಅವಳೊಂದು ಕೊಂಡಂತೆ ಆಯಿತು.ಆಕೆಗೆ ದೈನಂದಿನ ಖರ್ಚಿಗಾಗುವಸ್ಟು ಹಣ ನೀಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.ಊರಿನ ಜನ ಆಕೆಯ ಕಷ್ಟ ನೋಡಲಾರದೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಅಕ್ಕಿಯನ್ನೋ,ದಿನನಿತ್ಯದ ಖರ್ಚಿಗೆ ಬೇಕಾದ ಹಣವನ್ನೂ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದರು.
ಆಕೆ ಮುಗ್ಧಳಾದರೂ ಆಕೆಗೆ ತನ್ನ ಹಿರಿ ಮಗನನ್ನು ಓದಿಸಿ ದೊಡ್ಡ ಹುದ್ದೆಯಲ್ಲಿ ನೋಡಬೇಕೆಂಬ ಕನಸಿತ್ತು.ಹಿರಿ ಮಗನನ್ನು ಹೇಗೋ ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟು ಕೆಲಸ ಮಾಡಿ ಶೆಟ್ಟರ ಬಳಿ ಕಾಡಿ ಬೇಡಿ ಹಣ ಕೇಳಿ ಶಾಲೆ ಓದಿಸಿದಳು.ಆತನು ಬಹಳ ಚುರುಕಿನ ಹುಡುಗ.ಅದು ಹೇಗೋ ಸ್ಕಾಲರ್ಶಿಪ್ ಸಿಕ್ಕಿ ಆತ ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣ ವಿದೇಶದಲ್ಲಿ ಮುಗಿಸಿದ.ಆತ ವಿದೇಶಕ್ಕೆ ಹೋದವನು ಮತ್ತೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬರಲೇ ಇಲ್ಲ.ಕೆಲಸ ಸಿಕ್ಕಾಗ ಕರೆ ಮಾಡಿ ತಿಳಿಸಿದ.ಆಗ ಆಕೆ ಪಟ್ಟ ಖುಷಿ ಅಷ್ಟಿಷ್ಟಲ್ಲಾ.ಅವಳ ಕಣ್ಣೆದುರು ಸಿಕ್ಕಾವರಿಗೆಲ್ಲಾ ಹೇಳಿದಳು,ನನ್ನ ಮಗನಿಗೆ ಫಾರಿನ್ ಅಲ್ಲಿ ಕೆಲಸವಾಯಿತು, ನನ್ನನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ ಎಂದು.ಆದರೇನು ಮಾಡೋಣ ಅದು ಅವಳ ಕಲ್ಪನೆಯಾಗಿಯೇ ಉಳಿದುಬಿಟ್ಟಿತು.
ಇದೆಲ್ಲಾ ಅರಿತಿದ್ದರು ಆಕೆ ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಎಂದು ಚಿಂತಿಸಲಿಲ್ಲ.ಯಾರಾದರೂ ಕೇಳಿದರೆ ಆಕೆ ‘ನಾಲ್ಕ್ ದಿನದ ಬದ್ಕ್ ಹೆಂಗೋ ನೆಡ್ದ್ ಹೋತ್ತ್ ಬಿಡಿ’ ಅಂತಾನೇ ಹೇಳಿ ಮುಂದೆ ನಡೆಯುತ್ತಾ ಇದ್ದಳು. ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಶುರುವಾಯಿತು ಕಿರಿಮಗನ ಆರೋಗ್ಯ ಸಮಸ್ಯೆ.ದಿನದಿಂದ ದಿನಕ್ಕೆ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಆಡ ತೊಡಗಿದ.ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಕಂಬಕ್ಕೆ ಬಳ್ಳಿ ಕಟ್ಟಿ ತನ್ನ ತಲೆಗೂ ಕಾಲಿಗೂ ಸುತ್ತಿ ಜೋತು ಬಿದ್ದ ಹಾಗೇ ಮಾಡುವಾಗ ಯಾರೋ ನೋಡಿ ತಪ್ಪಿಸಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದು ಉಂಟು.ಆರೋಗ್ಯದಲ್ಲೂ ಸಮಸ್ಯೆ ಬಂದರಂತೂ ಮುಗಿಯಿತು.ಆತ ಸರಿ ಹೋಗಲು ವಾರಗಳೇ ಬೇಕಾಗುತ್ತಿತ್ತು.
ಆಕೆಗೆ ಒಂದು ಕಡೆ ಮಗನ ಸಾಲು ಸಾಲು ತೊಂದರೆ,ಇನ್ನೊಂದೆಡೆ ಶೆಟ್ಟರ ಮನೆಯ ಕೆಲಸದ ಕಿರಿಕಿರಿ.ದಿನ ಬೆಳಗಾದರೆ ಅವಳಿಗೆ ಇದೆಲ್ಲದರಿಂದ ಹೊರಬರುದಕ್ಕಿಂತ ಒಂದೊತ್ತಿನ ಊಟದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡುದೇ ಕಷ್ಟವಾಗತೊಡಗಿತು.ಮಗನ ತೊಂದರೆಯಿಂದ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗಲಾಗದೆ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಒಂದೊತ್ತಿನ ಊಟವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು ಸಾಹುಕಾರರು.ಹೇಗೋ ಏನೋ ದಿನದ ಊಟ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿ ದಿನ ದುಡುತ್ತಿದ್ದಳು.
ಆಕೆಗೆ ಈ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಒಂದು ಪರಿಹಾರ ಸಿಗಲೇ ಬೇಕು ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿ ಒಂದು ದಿನ ಶಾನುಭೋಗರ ಅಂಗಡಿಗೆ ಹೋಗಿ ಹಿರಿಮಗನಿಗೆ ಕರೆಮಾಡುತ್ತಾಳೆ.ಆತ ಅವಳಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಬ್ಯುಸಿ ಇದ್ದೇನೆ ಒಂದು ಹತ್ತು ನಿಮಿಷ ಕಳೆದು ಹಿಂತಿರುಗಿ ಕರೆ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದ. ಆಕೆ ಅದನ್ನೇ ನಂಬಿ ಕಾಯುತ್ತಾ ಕುಳಿತಿರುತ್ತಾಳೆ.ನಿಮಿಷಗಳಿಂದ ಗಂಟೆಗಳೆ ಕಳೆದವು. ಆದರೆ ಕರೆ ಬರಲೇ ಇಲ್ಲಾ.ಅಂತೂ ಶಾನುಭೋಗರ ಅಂಗಡಿ ಮುಚ್ಚುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಕರೆ ಬಂತು.ಏನ್ನಮ್ಮ ಏನಾಯ್ತು ಎಂದನು ಮಗ ಅದಕ್ಕೆ ಇಕೆ ನಾನಂತೂ ಬೇಸತ್ತು ಹೋಗಿದ್ದೇನೆ ಮಗಾ ಈ ಸಮಸ್ಯೆಯೊಳಗೆ, ನೀ ಬಂದರೆ ಬದುಕುತ್ತೇನೆ ಇಲ್ಲವಾದರೆ ನನ್ನ ನೆನಪು ಮಾತ್ರ ಇನ್ನೂ ಅಂತಾ ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ.ಅದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರಿಸುತ್ತಾ ಆತಾ,ನಾನು ಈಗ ಬರುವುದು ಕಷ್ಟದ ಮಾತು ನೋಡೋಣ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.
ಹಲವು ದಿನಗಳು ಕಳೆದವು,ಅಂದಿನ ದಿನ ಇಡೀ ಗ್ರಾಮಕ್ಕೆ ನೆನಪಿದೆ.ಅಂದು ಹಬ್ಬದ ಓಕುಳಿಯ ದಿನ.ಈಕೆಗೆ ಹಬ್ಬದ ಸಂಭ್ರಮವೇ ಇಲ್ಲಾ.ಒಂದೆಡೆ ಕಿರಿಮಗನಿಗೆ ವಿಪರೀತ ಆರೋಗ್ಯ ತೊಂದರೆ ಶುರುವಾಗಿತ್ತು.ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೂ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಲು ಹಣವಿರಲಿಲ್ಲ.ಇನ್ನೊಂದೆಡೆ ಆಕೆಗೆ ವಿಪರೀತ ಕೆಮ್ಮುವಿನಿಂದ ಎದೆ ಬಡಿತ ಒಮ್ಮೆ ಏರುತಿತ್ತು ಒಮ್ಮೆ ಇಳಿಯುತಿತ್ತು.ಮಗನು ತನ್ನ ಉಸಿರನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿಯೇ ಬಿಟ್ಟ.ಆಕೆಗೆ ದಿಕ್ಕು ತೋಚದಂತಯಿತು.
ಆಕೆ ಓಡಿದಳು….ಓಡುತ್ತಾ ಹೋಗುವಾಗ ಆಕೆಗೂ ಅಲ್ಲೇ ಹೃದಯಾಘಾತದಿಂದ ಅಲ್ಲೇ ಕುಸಿದು ಬಿದ್ದಳು.ಊರಿನ ಜನರೆಲ್ಲ ಆಕೆಯನ್ನು ನೋಡುವಾಗ ಆಕೆಯ ದೇಹ ಮರಗಟ್ಟಿತ್ತು.ಹೇಗೋ ಏನೋ ಮಾಡಿ ದೇಹವನ್ನು ಮನೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋದರು ಅಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೆ ಮತ್ತೊಂದು ದೇಹ. ಇಡೀ ಊರಿಗೆ ಊರೇ ನೀರವ ಮೌನವಾಯಿತು.ಅಷ್ಟರ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅವಳ ಹಿರಿಮಗ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದನು.ಆತನಿಗೆ ಏರಡೆರದು ಸಾವಿನ ಸುದ್ದಿ ಕೇಳಿ ಆಘಾತವಾಯಿತು.ತುತ್ತಿಡಲು ಅಮ್ಮನಿಲ್ಲ,ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮಾತಾಡಲು ತಮ್ಮನಿಲ್ಲ.ಆತನ ಕಣ್ಣಿನಿಂದ ಅದಾಗಿಯೇ ಕಣ್ಣೀರು ಬರಲು ಆರಂಭವಾಯಿತು.ಆತನಿಗೆ ಆತನ ತಾಯಿ ಪಟ್ಟ ಕಷ್ಟ ,ಆತನ ತಪ್ಪಿನ ಅರಿವಾಯಿತು.ಆದರೆ ಏನು ಪ್ರಯೋಜನ ಸಮಯ ಅವನ ಕೈತಪ್ಪಿ ಹೋಗಿತ್ತು…………….
ಲೇಖನ : ಸಂಪತ್ ಕುಮಾರ್ ಶೆಟ್ಟಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಡಾ . ಬಿ. ಬಿ . ಹೆಗ್ಡೆ ಪ್ರಥಮ ದರ್ಜೆ ಕಾಲೇಜು ,ಕುಂದಾಪುರ
